یه دنیا حرف

بی تو روزهایم می رود و باز هم اما

                سوی مرگ می رود انگار باز هم اما

جان به لب می آید و باز هم اما

              روی مرگ می ماند و باز هم اما

دست به چنگ می برد و باز هم اما

                مدام مویه می کند و باز هم اما

فکر خزان می کند و باز هم اما

              بهار مات می بیند و باز هم اما

سوی دوست می رود و باز هم اما

                   پر سوال می شود و باز هم اما

فکر و خیال یک یار می کند و باز هم اما 

                          تو را تکرار می کند و باز هم اما

تو را نهان می بیند و باز هم اما

                      خلق دیوانه خوانده اند باز هم اما

من به جد کار خویش می کنم

           در تمام عمرخاطره ات را تفتیش می کنم

بی امااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا!!!!!!!!!!!!!!!